این روزها، زبان های برنامه نویسی بسیار بصری و شهودی هستند. با شنیدن نام یک زبان خاص، ما تصور می کنیم که همه چیز چگونه خواهد بود.
نام جاوا و جاوا اسکریپت بسیار شبیه به یکدیگر است و لوگوی پایتون نیز با تصویر مارها آمیخته شده است.
بنابراین، کسی که به git و github نگاه میکند، شباهت هایی را بین این دو پیدا خواهد کرد. که در ادامه این مسئله را با جزئیات بیشتری بررسی خواهیم کرد.
Git
کلمات زیادی برای تعریف git وجود دارد، اما این یک سیستم کنترل نسخه توزیع شده منبع باز با کلمات ساده تر است.
در ادامه اجزای آن را بیشتر بررسی خواهیم کرد.
منبع باز(Open Source):
نوعی نرم افزار رایانه‌ای است که تحت مجوز خاصی منتشر می شود. به کاربران اجازه استفاده از کد، اصلاح آن، ارائه پیشنهادات، کلون کردن کد برای افزودن قابلیت های جدید داده می شود. به عبارت دیگر، اگر نرم افزار منبع باز باشد، به صورت مشترک و به صورت عمومی توسعه می یابد. نرم افزارهای منبع باز ارزان تر، انعطاف پذیرتر و ماندگارتر از یک شرکت معتبر هستند. محصولات موجود در کد منبع شامل کد، اسناد و فرمت هایی است که کاربران می توانند آن را بهتر درک کرده و بهبود دهند. اگر یک پروژه به صورت منبع باز باشد می توان آن را برای بروز رسانی یا تغییر ویژگی های فعلی گسترش داد.
یونیکس و لینوکس نمونه هایی از نرم افزارهای منبع باز هستند.
سیستم کنترل:
کار یک سیستم کنترل، ردیابی محتوا است. به عبارت دیگر، از Git جهت ذخیره محتوا برای ارائه خدمات و ویژگی ها به کاربر استفاده می شود.
سیستم کنترل نسخه:
درست مانند یک برنامه که به دلیل اشکالات و ویژگی های اضافی، به روزرسانی های متفاوتی دارد و نسخه آن تغییر می کند. git نیز از این ویژگی پشتیبانی می کند. بسیاری از توسعه دهندگان میتوانند کد خود را به صورت موازی اضافه کنند. بنابراین سیستم کنترل نسخه به راحتی تمام بروزرسانی هایی را که قبلاً انجام شده است را مدیریت می کند.
Git از ویژگی انشعاب(branch) پشتیبانی می کند که در آن می توان کد را به روز و سپس آن را با شاخه اصلی ادغام کرد تا در اختیار کاربران قرار گیرد. این نه تنها همه چیز را سازماندهی می کند، بلکه همگام سازی را در بین توسعه دهندگان حفظ میکند تا از هر گونه حادثه جلوگیری شود. نمونه های دیگر سیستم های کنترل نسخه عبارتند از: Helix core، Microsoft TFS و غیره
سیستم کنترل نسخه توزیع شده:
در اینجا سیستم کنترل نسخه توزیع شده به این معنی است که اگر توسعه دهنده به منبع باز کمک کند، کد نیز در مخزن(repository) وی موجود خواهد بود.
توسعه دهنده repository محلی خود را تغییر می دهد. و سپس یک درخواست pull ایجاد می کند تا تغییرات خود را در repository مرکزی ادغام کند. از این رو، کلمه توزیع شده به این معنی است که کد در سرور مرکزی و سیستم تمام توسعه دهنده ها ذخیره می شود.
چرا به git نیاز است؟
هنگامی که یک تیم روی پروژه های واقعی کار می کند. git اطمینان از عدم مغایرت کد بین توسعه دهندگان کمک می کند. علاوه بر این، الزامات پروژه اغلب تغییر می کند. بنابراین یک git تمام نسخه ها را مدیریت می کند. در صورت نیاز می توانیم به کد اصلی نیز بازگردیم. مفهوم انشعاب به چندین پروژه اجازه می دهد که در یک پایگاه کد یکسان اجرا شوند.
GitHub
با توجه به نام آن، می توانیم تصور کنیم که یک مرکز، پروژه، اجتماع و غیره است. github یک سرویس میزبانی repository برای git است که یک رابط گرافیکی مبتنی بر وب را ارائه می دهد. این بزرگترین جامعه در جهان است. هرگاه یک پروژه منبع باز باشد، آن repository خاص در معرض دید عموم قرار میگیرد و از چند نفر برای مشارکت دعوت میکند.
کد منبع چندین پروژه در github موجود است که توسعه می توانند به هر روشی از آن استفاده کنند.
با استفاده از github. بسیاری از توسعه دهندگان می توانند از راه دور روی یک پروژه واحد کار کنند زیرا این امر همکاری را تسهیل می کند.
ویژگی های گیت هاب
– با استفاده از github، مدیران پروژه می توانند توسعه دهندگان را در رابطه با هرگونه تغییر، همکاری، بررسی و راهنمایی کنند. این امر مدیریت پروژه را آسان می کند.
– repository های github می توانند عمومی یا خصوصی شوند. بنابراین اجازه می دهد ایمنی یک پروژه حفظ شود.
– github دارای ویژگی درخواست pull و ایجاد ایرادات(issues) است که در آن همه توسعه دهندگان می توانند با هم فکری، آن را برطرف کنند.
– همه کدها و اسناد آنها در یک مکان در ی repository یکسان قرار دارند. بنابراین میزبانی کد آسان میشود.
– ابزارهای خاصی وجود دارد که github از آنها برای شناسایی آسیب پذیری های کد استفاده می کند که سایر نرم افزارها ندارند. بنابراین بین توسعه دهندگان از شروع کد تا راه اندازی آن امنیت وجود دارد.
– github برای موبایل و لپ تاپ ها نیز در دسترس است. رابط کاربری آنقدر کاربر پسند است که به راحتی می توان به آن عادت و از آن استفاده کرد.
