الگوریتم اثبات کار

بررسی الگوریتم اثبات کار و الگوریتم اثبات سهام

بررسی الگوریتم اثبات کار و الگوریتم اثبات سهام

اثبات کار(PoW) و اثبات سهام(PoS) دو مکانیسم اصلی اجماع هستند که ارزهای دیجیتال برای تایید تراکنش های جدید، افزودن آنها به بلاکچین و ایجاد توکن های جدید استفاده می کنند.

الگوریتم اثبات کار که برای اولین بار توسط بیت کوین ارائه شد، از استخراج برای دستیابی به این اهداف استفاده می کند.

اثبات سهام که توسط کاردانو، بلاکچین ETH2 و سایرین استفاده می شود، از سهامداری برای دستیابی به موارد مشابه استفاده می کند.

شبکه های ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز باید مطمئن شوند که هیچکس بدون یک مرجع مرکزی، یک پول را دوبار خرج نمی کند. برای انجام این کار، شبکه ها از چیزی به نام «مکانیزم اجماع» استفاده می کنند. این مکانیزم، سیستمی است که به همه کامپیوترهای موجود در یک شبکه رمزنگاری اجازه می دهد درباره تراکنش های قانونی توافق کنند.

امروزه دو مکانیسم اجماع عمده توسط اکثر ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می گیرد. مکانیزم اثبات کار قدیمی تر از اثبات سهام است و توسط بیت کوین، اتریوم1.0 و بسیاری دیگر استفاده می شود. مکانیسم اجماع جدیدتر که اثبات سهام نامیده می شود، توسط اتریوم 2.0، کاردانو، تزوس و سایر ارزهای دیجیتال(به طور کلی جدیدتر) استفاده می شود. برای درک مکانیزم اثبات سهام، ابتدا باید مکانیزم اثبات کار را درک کنید. بنابراین در ادامه به بررسی این دو مکانیزم خواهیم پرداخت.

اثبات کار چیست؟

الگوریتم اثبات کار، مکانیزم اصلی اجماع ارزهای دیجیتال است که برای اولین بار توسط بیت کوین استفاده شد. اثبات کار و استخراج ایده هایی نزدیک به هم هستند. دلیل اینکه به آن «اثبات کار» می گویند این است که شبکه به مقدار زیادی قدرت پردازشی نیاز دارد. بلاکچین های اثبات کار توسط ماینرهای مجازی در سراسر جهان ایمن و تایید می شوند تا اولین کسانی باشند که یک معمای ریاضی را حل می کنند. برنده می تواند بلاکچین را با آخرین تراکنش های تایید شده به روزرسانی کند و ماینر نیز با مقدار از پیش تعیین شده‌ای رمزارز پاداش می گیرد.

اثبات کار مزایای ویژه‌ای دارد، به خصوص برای یک ارز دیجیتال نسبتا ساده اما بسیار ارزشمند مانند بیت کوین. این یک راه اثبات شده و قوی برای حفظ ایمنی یک بلاکچین غیرمتمرکز است. با افزایش ارزش یک ارز دیجیتال، ماینرهای بیشتری برای پیوستن به شبکه تشویق می شوند که باعث افزایش قدرت و امنیت آن می شود. به دلیل میزان قدرت پردازشی موجود، برای هر فرد یا گروه غیر عملی است که به بلاکچین یک ارز دیجیتال ارزشمند حمله کنند.

از طرف دیگر، این فرایند نیازمند صرف انرژی بسیار زیادی می باشد که می تواند در مقیاس بندی برای تطبیق تعداد زیادی از تراکنش هایی که بلاکچین های سازگار با قراردادهای هوشمند مانند اتریوم می توانند ایجاد کنند، مشکل داشته باشند. بنابراین جایگزین هایی ایجاد شده که محبوب ترین آنها، اثبات سهام نام دارد.

اثبات سهام چیست؟

توسعه دهندگان اتریوم از همان ابتدا متوجه شدند که اثبات کار، محدودیت هایی را در مقیاس پذیری ایجاد می کند که در نهایت باید بر آن غلبه کرد. و در واقع، با افزایش محبوبیت پروتکل های مالی غیرمتمرکز(DeFi) مبتنی بر اتریوم، بلاکچین برای حفظ آن تلاش کرده که این امر باعث افزایش هزینه ها می شود.

در حالی که بلاکچین بیت کوین عمدتاً باید تراکنش های ورودی و خروجی را پردازش کند، بلاکچین انریوم نیز مانند یک دسته چک گسترده باید مجموعه وسیعی از تراکنش های DeFi، قراردادهای هوشمند ارزهای باثبات، استخراج و فروش NFT و هر نوآوری که توسعه دهندگان در آینده ارائه می دهند را پردازش کند.

راه حل آنها ساختن یک بلاکچین کاملاً جدید(ETH2) که در دسامبر 2020 شروع به کار کرده و باید در سال 2022 به پایان برسد، بوده است. نسخه ارتقا یافته اتریوم از مکانیسم اجماع سریعتری به نام اثبات سهام استفاده می کند. بسیاری از دیگر ارزهای رمزنگاری شده نیز با هدف به حداکثر رساندن سرعت، کارایی و کاهش هزینه ها از مکانیسم اجماع اثبات سهام استفاده می کنند.

در سیستم اثبات سهام، سرمایه گذاری یا staking عملکردی مشابه با اثبات کار دارد، به این صورت که در این فرایند یک شرکت کننده شبکه انتخاب می شود تا آخرین دسته از تراکنش ها را به بلاکچین اضافه کند و در ازای آن مقداری ارز دیجیتال کسب کند.

جزئیات دقیق نسبت به هر پروژه، متفاوت است، اما به طور کلی اثبات سهام بلاکچین، شبکه‌ای از تایید کنندگان را به کار می گیرد تا در ازای فرصتی برای اعتبارسنجی تراکنش جدید، به روز رسانی بلاکچین و کسب پاداش، دارایی های دیجیتال خود را سرمایه گذاری(stake) کنند.

هنگامی که برنده آخرین بلوک تراکنش ها را تایید کرد، اعتبارسنجی های دیگر می توانند صحت بلوک را تایید کنند. هنگامی که تعداد مناسبی از تایید کنندگان، اعتبار بلوک را تایید کردند، شبکه بلاکچین بروز می شود.

همه اعتبارسنج های شرکت کننده، پاداشی در ارز دیجیتال بومی دریافت می کنند که معمولاً توسط شبکه به نسبت سهم هر اعتبارسنج توزیع می شود.

اعتبارسنج شدن یک مسئولیت بزرگ و مهم است که به دانش فنی نسبتاً بالایی نیاز دارد. حداقل مقدار کریپتویی که اعتبارسنج ها باید به اشتراک بگذارند، معمولاً زیاد است(مثلا، این میزان برای ETH2، تقریبا 32ETH است). همچنین، اعتبارسنج ها میتوانند در صورت آفلاین شدن گره‌شان یا تایید اشتباه اعتبار یک بلوک، مقداری از سهام خود را از طریق فرایندی به نام Slashing از دست بدهند.

اما حتی اگر این مسئولیت بیش از حد دشوار به نظر برسد، همچنان میتوانید با پیوستن به یک استخر سهام که توسط شخص دیگری اداره می شود، در سرمایه گذاری(Staking) شرکت کنید و پاداش دریافت کنید. این فرایند اغلب به عنوان تفویض اختیار نامیده می شود.

تفاوت های بین اثبات کار و اثبات سهام چیست؟

مصرف انرژی یکی از تفاوت های عمده بین این دو مکانیسم اجماع است. از آنجایی که بلاکچین های اثبات سهام نیازی به مصرف برق برای فرایندهای تکراری ندارند(رقابت برای حل معما)، اثبات سهام به گره ها اجازه می دهد تا با مصرف منابع به میزان قابل توجهی کمتر کار کنند.

هر دو مکانیسم توافق عواقب اقتصادی دارند که عوامل مخرب را جریمه و اختلالات را خنثی می کند. در اثبات کار، جریمه استخراج کنندگانی که اطلاعات یا بلوک های نامعتبر را ارسال می کنند، کاهش قدرت محاسباتی، انرژی و زمان است. مکانیزم اجماع اثبات‌سهام نیز وجوه سهامداران به عنوان یک انگیزه اقتصادی برای اقدام در جهت بهترین منافع شبکه عمل می کند. در صورتی که اعتبارسنج بلوک اشتباهی را بپذیرد، بخشی از وجوه سرمایه گذاری شده وی به عنوان جریمه ضبط می شود. مقداری که یک اعتبارسنج می تواند جریمه شود به قوانین شبکه بستگی دارد.

بستن